Katolickie Przedszkole

PROGRAM WYCHOWAWCZY

KATOLICKIEGO PRZEDSZKOLA

IM. KS. PRYM. S. WYSZYŃSKIEGO

W SKAWINIE

Podstawy prawne, na których opiera się program:

Konstytucja RP, art.48, ust. 1, art. 22 ust. 2 pkt 2 lit. a i b ; art. 53, ust. 3 i 4, art. 72, ust. 1;

Ustawa o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 z późniejszymi zmianami;

Program wychowania i edukacji przedszkolnej „ Dziecko w swoim żywiole”

Statut Katolickiego Przedszkola w Skawinie

 

Koncepcja programu

Przyjęta w programie wychowawczym koncepcja pedagogiczna                 wywodzi się z nurtu  personalistycznego wychowania  i zakłada kształtowanie w młodym człowieku poczucia godności osobowej i tożsamości narodowej. Centrum wychowawczej koncepcji naszego Przedszkola jako Przedszkola Katolickiego stanowi Jezus Chrystus.

Dziecko jest wrażliwe na oznaki miłości; obraz Boga rozwija poprzez relacje z drugim człowiekiem. Religii  uczy się nie tylko poprzez słowa, ale również w sposób pośredni – poprzez wspólne działanie, naukę form grzecznościowych, sposób rozwiązywania sytuacji konfliktowych. Wśród potrzeb uczuciowych małego dziecka ważne miejsce zajmuje potrzeba bezpieczeństwa. Odkrycie istnienia Bożej opieki jest dla niego radością i wzbudza w nim potrzebę modlitwy. Dzieci chcą się czuć bezpiecznie nie tylko w sferze fizycznej, chcą być ochraniane również prawem do indywidualności, chcą mieć prawo do sekretów, samodzielnych przemyśleń i spontanicznej aktywności.

Tutaj dziecko nie tylko będzie się bawić, zdobywać i doskonalić umiejętności, ale także bliżej pozna katolickie zasady.

Bardzo ważną kwestią pozostaje współpraca z Rodzicami, którą w naszym Przedszkolu kształtuje głównie zasada pomocniczości Przedszkola w wychowaniu wobec dzieci. To Rodzicom przysługuje, w sposób naturalny, prawo wychowania własnych dzieci. Przedszkole stanowi jedynie instytucjonalną formę pomocy rodzinie w tym ważnym aspekcie, jakim jest wychowanie.

Ponadto na zajęciach dużą wagę przykłada się do wychowania dzieci w duchu wiary, angażuje się też często Rodziców w zajęcia z maluchami (np. organizowane są specjalne spotkania lub pikniki). To sprawia, że Rodzice lepiej poznają inne maluchy, ich Rodziców – dzięki temu panuje bardziej domowa, wspólnotowa atmosfera.

Podstawowe założenia programu:

Zadania z zakresu nauczania i kształtowania umiejętności są wypełniane równolegle z zadaniami wychowania.

Każdy nauczyciel zobowiązany jest dbać o dobrą atmosferę wychowawczą Przedszkola, promować przyjęty w programie system wartości chrześcijańskich swoją podstawą oraz kierować się dobrem powierzonych mu dzieci.

Każdy pracownik Przedszkola jest wychowawcą i oddziałuje na dziecko swoją postawą i osobowością.

Przedszkole uznaje wychowanie domu rodzinnego jako priorytet w rozwoju dziecka i wspiera działalność wychowawczą rodziny.

Cała społeczność przedszkolna (dzieci, Rodzice, pracownicy Przedszkola) współpracuje ze sobą w atmosferze wzajemnego zrozumienia i szacunku.

Religijny wymiar wychowania wyraża się  w praktyce w takim sposobie wychowania, w którym nie ideologia, a system wartości obiektywnych stanowią podstawę programu wychowawczego.

 

Główne cele wychowania przedszkolnego:

1) wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych im w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;

2) budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe;

3) kształtowanie u dzieci odporności emocjonalnej koniecznej do racjonalnego radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach, w tym także do łagodnego znoszenia stresów i porażek;

4) rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi;

5) stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych;

6) troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną; zachęcanie do uczestnictwa w zabawach i grach sportowych;

7) budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych;

8 wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne;

9) kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny, grupy rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej;

10) zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości i umiejętności, które są ważne w edukacji szkolnej.

W realizacji powyższych celów nauczyciele współpracują ze sobą oraz z całym środowiskiem przedszkolnym, głównie  z Rodzicami.

 Cele szczegółowe programu wychowawczego:

• rozbudzanie u dzieci, rodziców, personelu przedszkola, miłości do Boga, ludzi i ojczyzny,
• wzmacnianie u dzieci poczucia przynależności do parafii,
• oddziaływanie na chrześcijańską postawę rodziców,
• troska o wszechstronny rozwój wszystkich dzieci w wymiarze intelektualnym, emocjonalnym, społecznym i duchowym,
• przybliżanie dzieciom i rodzicom ewangelicznych nauk głoszonych przez Prym. S. Wyszyńskiego a w szczególności  zasad „Społecznej Krucjaty Miłości”,
• przekazywanie dzieciom wartości uniwersalnych i ponadczasowych, takich jak piękno, dobro, prawda, miłość, pomoc, współczucie, przebaczenie…
•  uczenie szacunku dla godności każdego człowieka,  jego odmienności i indywidualności,
• dzieci znają swoje prawa i obowiązki,
• pomoc dzieciom w pozytywnym postrzeganiu siebie i rozumieniu otaczającego świata;
• rozbudzanie wiary dziecka we własne możliwości, skuteczność;
• pomoc w przeżywaniu sukcesu i radzeniu sobie z porażkami;
• wspomaganie działań dzieci w różnych dziedzinach aktywności;
• rozwijanie kreatywności, postaw twórczych, predyspozycji i zdolności;
• umożliwienie rodzicom uczestnictwa w codziennym życiu przedszkola: udział w Mszy św. , nabożeństwach, uroczystościach, imprezach okolicznościowych, zajęciach otwartych, spotkaniach adaptacyjno-integracyjnych dla dzieci i rodziców, wyjazdach rodzinnych
• rozwijanie miłości i zainteresowania własnym regionem, jego historią, ważniejszymi zabytkami, zwyczajami, kulturą i tradycjami;
• rozbudzanie patriotyzmu, miłości do Ojczyzny na wzór miłości ks. Kardynała S. Wyszyńskiego do Ojczyzny: poznawanie jej historii, symboli narodowych, nauka śpiewu hymnu państwowego, uczestniczenie w wydarzeniach patriotycznych,
• uwrażliwianie na problemy i potrzeby innych ludzi,
• zachęcanie do zawierania przyjaźni przedszkolnych,
•  ukształtowanie u dzieci postawy  zrozumienia stosowania się do zasad bezpieczeństwa,
• poznanie wartości moralnych,
•  ukształtowanie postawy  przestrzegania przyjętych norm społecznych,
• rozbudzenie u dzieci postawy zachwytu i szacunku do przyrody  oraz kształtowanie postaw proekologicznych.

Zadania przedszkola jako środowiska wychowawczego:

• Opieka wychowawców i całego personelu przedszkola nad biologicznym i

psychologicznym rozwojem wychowanków,

• Stwarzanie przyjaznej i bezpiecznej atmosfery,
• Stwarzanie sytuacji pozwalających na przekazywanie wiary katolickiej, kształtowanie

chrześcijańskich postaw,

• Stwarzanie okazji do umacniania więzi z  parafią,
• Stwarzanie okazji do przekazywania wartości uniwersalnych i wartości

wypływających z wiary katolickiej,

• Stwarzanie okazji do rozbudzania uczuć patriotycznych,
• Wskazywanie możliwości poznania samego siebie przez dzieci (określenie

własnych zainteresowań, uzdolnień, cenionych wartości i cech osobowości,

samoakceptacja),

• Uczenie podejmowania właściwych, samodzielnych wyborów,
• Skoordynowanie oddziaływań wychowawczych domu, przedszkola, grupy dziecięcej,
• Wyrabianie samodzielności i umiejętności działania na rzecz innych.

 

 

Zadania nauczyciela wychowującego:

• Poszanowanie godności wychowanka jako osoby; akceptowanie go, uznawanie jego praw; pozwalanie mu na wyrażanie w sposób wolny jego własnych myśli
• Przekazywanie zasad wiary katolickiej
• Kreowanie „okazji edukacyjnych”, czyli stwarzanie dziecku możliwości wyboru zadań, czasu ich realizacji, wyboru kolegów i środków materialnych
• Kształtowanie umiejętności współistnienia i współdziałania w grupie dziecięcej i społecznej poprzez wspólną zabawę, naukę, pracę i wybór właściwych form spędzania wolnego czasu
• Budowanie obrazu własnej osoby w oparciu o rzetelną samoocenę
• Zaszczepienie postaw pozytywnego i zrównoważonego reagowania w sytuacjach trudnych oraz właściwego sposobu wyrażania ocen i sądów aprobujących lub negujących różne zachowania swoje i innych osób
• Uczenie i wychowywanie własnym przykładem kulturalnego i moralnego życia oraz  postępowania
• Zaszczepianie postaw patriotycznych.

 

DOBRY NAUCZYCIEL I WYCHOWAWCA TO KTOŚ, KTO:

W relacjach z wychowankami:

• jest przyjacielem dziecka, wspiera je w rozwoju
• swoją postawą świadczy o wierze katolickiej i miłości do Boga
• zna i przestrzega prawa dziecka
• jest otwarty na problemy dziecka i jego otoczenia
• jest kreatywny i empatyczny
• częściej stosuje nagrody niż kary
• zawsze dotrzymuje umów, przyrzeczeń, dochowuje tajemnic
• potrafi przyznać się do pomyłek i błędów
• okazuje uczucia patriotyczne.

W relacjach z rodzicami:

• wspomaga rodziców w realizacji ich funkcji wychowawczej
• pogłębia wiedzę rodziców – informując o osiągnięciach i ewentualnych trudnościach

dziecka

• wspólnie z rodzicami ustala tok postępowania i formy oddziaływań wychowawczych
• uznaje prawo głosu rodziców w ważnych sprawach dotyczących dziecka
• stwarza podstawy do budowania partnerstwa we współdziałaniu środowisk

wychowawczych dziecka

• zna warunki życia dziecka
• odznacza się kulturą osobistą i taktem pedagogicznym.

 

System nagród i kar

Dzieci potrzebują precyzyjnego określenia, co jest dozwolone, a czego nie wolno. Opracowując wspólnie z dziećmi Kodeks postępowania chcemy wspierać i motywować je do przestrzegania obowiązujących norm i zasad, jak również konsekwentnie je egzekwować. Skutecznym środkiem wychowawczym są nagrody i pochwały. Mają one wartość zachęcającą do pracy dla każdego człowieka, a tym bardziej dla dziecka. Uznanie i akceptacja wychowawcy  mobilizują do dalszych wysiłków.

Stosowane w naszym przedszkolu formy nagradzania zachowań respektujących ustalone normy i zasady zachowania:

• pochwała wobec grupy
• pochwała indywidualna
• pochwała przed rodzicami
• wybór „Grzecznego Aniołka tygodnia lub dnia”
• atrakcyjna zabawa według pomysłu dziecka
• darzenie dziecka szczególnym zaufaniem np. zwiększając zakres jego samodzielności
• drobne nagrody rzeczowe, np. emblematy uznania
• obdarzenie pewnymi przywilejami na określony czas.

Nagradzamy za:

• stosowanie ustalonych umów i zasad
• wysiłek włożony w wykonywanie pracy, zadania
• wypełnienie podjętych obowiązków
• bezinteresowną pomoc innym
• stosowanie zasad ochrony przyrody
• aktywny udział w pracach grupy.

 

Po ustaleniu norm postępowania, ustalamy  konsekwencje za brak podporządkowania się tym zasadom w przedszkolu.

Stosowane w naszym przedszkolu formy  karania za niestosowanie się do ustalonych zasad:

• upomnienie słowne
• rozmowa – przedstawienie następstw zachowania (skłonienie dziecka do autorefleksji)
• wyrażenie przez nauczyciela smutku i niezadowolenia z powodu zachowania dziecka,
• odsunięcie na krótki czas od zabawy do kącika przemyśleń
• zastosowanie aktywności mającej na celu rozładowanie negatywnych emocji
• odebranie ewentualnych przywilejów na określony czas
• poinformowanie rodziców o przewinieniu

Kary stosujemy za:

• nieprzestrzeganie ustalonych norm i zasad współżycia w grupie i przedszkolu
• stwarzanie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu i zdrowiu własnemu i innych
• zachowania agresywne
• niszczenie wytworów pracy innych , ich własności
• celowe nie wywiązywanie się z podjętych obowiązków

 

 

OBSZARY ODDZIAŁYWANIA WYCHOWAWCZEGO:

 

I.KSZTAŁTOWANIE POSTAW CHRZEŚCIJAŃSKICH

Przedszkole wychowuje do wartości, wśród których nadrzędną wartością jest Bóg i Jego miłość do człowieka.

 

Cele szczegółowe:

- kształtowanie u dzieci takich wartości jak:

v     miłość do Boga, człowieka i Ojczyzny,

v     prawdomówność,

v     dobro,

v     piękno,

v     godność,

v     przebaczenie,

v     przyjaźń,

v     wdzięczność,

v     cierpliwość,

v     szacunek,

v     wzajemna usłużność,

v     rozwaga,

v     patriotyzm,

v     ekologia,

- kształtowanie poczucia godności dziecka bożego,

- przygotowanie do aktywnego uczestnictwa w życiu parafii,

- kształtowanie ducha modlitwy,

- zapoznanie z postacią patrona przedszkola ks. Prym. S. Wyszyńskiego oraz naukami głoszonymi przez Niego,

- kształtowanie szacunku do osób duchownych,

- rozmiłowanie w śpiewie pieśni i piosenek religijnych,

- zapoznanie z rokiem liturgicznym w kościele katolickim.

 

Formy realizacji:

- aktywny udział w Eucharystii, nabożeństwach, uroczystościach kościelnych

- katechezy z siostrą zakonną i ks. Proboszczem,

- uroczystości przedszkolne

- sytuacje edukacyjno- wychowawcze,

- kąciki religijne z zachowaniem roku liturgicznego,

- teatrzyki,

- kółko muzyczne

-akcje charytatywne

- lektura pisma Św. dla najmłodszych i książek o tematyce religijnej dla dzieci

- konkursy wewnątrzprzedszkolne i zewnętrzne

- uroczyste życzenia dla kapłanów i sióstr zakonnych z okazji  świąt: ustanowienie kapłaństwa i święto Matki Bożej Niepokalanie Poczętej.

 

II. INTEGRACJA

Przedszkole jest miejscem przyjaznego przebywania dzieci o różnym stopniu rozwoju.

Cele szczegółowe:

-  rozróżnianie pozytywnych i negatywnych form zachowania,

- akceptowanie drugiego człowieka,

- rozróżnianie dobra od zła,

- przestrzeganie kompromisu w zabawie,

- rozwiązywanie konfliktów,

- pomaganie niepełnosprawnym i innym,

- rozpoznawanie i nazywanie uczuć innych,

- stosowanie się do umów ustalonych w grupie (Kodeksu  przedszkolaka),

- kształtowanie samodzielności,

- kształtowanie odporności emocjonalnej.

 

Formy realizacji:

- zabawy integracyjne, tematyczne, dydaktyczne, konstrukcyjne, ruchowe,

- rytmika,

- formy teatralne,

- literatura dla dzieci,

- wystawki prac dziecięcych,

- zajęcia otwarte,

- relaksacja.

 

III.OBYCZAJOWOŚĆ

Przedszkole pomaga dostrzegać wokół siebie wartości ważne dla społeczeństwa.

 

Cele szczegółowe:

- kształtowanie poczucia przynależności do grupy, rodziny oraz wypełnianie obowiązków na ich rzecz,

- dbanie o dobro własne i innych,

- odczuwanie więzi z przedszkolem, domem rodzinnym,

- używanie form grzecznościowych,

- kulturalne zachowywanie się w każdej sytuacji,

- rozróżnianie pozytywnych i negatywnych form zachowania,

- dostrzeganie odrębności innych i rozumienie ich potrzeb.

 

Formy realizacji:

- zajęcia edukacyjne,

- kronika przedszkolna,

- uroczystości,

- spotkania,

- konkursy,

- publikacje.

IV.REGIONALIZM, PATRIOTYZM

Przedszkole tworzy warunki sprzyjające uczestniczeniu dzieci w życiu rodziny, lokalnego środowiska oraz klimat miłości do małej i wielkiej ojczyzny.

 

Cele szczegółowe:

- wzmacnianie więzi emocjonalnej z rodziną,

- wzbudzanie uczuć patriotycznych, miłości do Ojczyzny

- ukazanie miłości Prymasa S. Wyszyńskiego do Ojczyzny, jako przykładu do naśladowania

- rozwijanie zainteresowania własną miejscowością i regionem,

- wzmacnianie poczucia przynależności narodowej, historycznej, kulturowej,

-poznanie narodowych symboli, barw i hymnu,

- uświadamianie oraz wpajanie szacunku dla kultury własnego narodu oraz jego dziedzictwa,

- kształtowanie postaw otwartych, tolerancyjnych, nastawionych na różnorodność i akceptację innych kultur i narodów,

- szanowanie praw człowieka.

Formy realizacji:

- zajęcia tematyczne,

- czytanie literatury, książek historycznych dla dzieci, legend,

Pogadanki z ks. Proboszczem nt. historyczne

- udział dzieci w uroczystościach z okazji świąt narodowych czy wydarzeń historycznych, udział w pogadanko- apelach przedszkolnych,

- spacery,

- wycieczki,

- spotkania z ciekawymi ludźmi,

- konkursy tematyczne,

- wystawy okolicznościowe,

- imprezy,

- kiermasze,

- uroczystości.

 

 V.  EKOLOGIA

Przedszkole uczy kochać i chronić otaczającą go przyrodę.

 

Cele szczegółowe:

- kształtowanie opiekuńczej postawy dzieci wobec istot żywych i środowiska naturalnego,

- ukazywanie walorów estetycznych przyrody i budzenie potrzeby zachowania jej piękna,

- kształtowanie u dzieci poczucia odpowiedzialności za stan środowiska w swoim otoczeniu,

- zachęcanie dzieci i ich rodziców do podejmowania konkretnych działań na rzecz przyrody ojczystej.

Formy realizacji:

- wycieczki,

- spacery,

- konkursy,

- prace porządkowe,

- prace hodowlane,

- doświadczenia,

- obserwacje przyrodnicze,

- eksperymenty,

- akcje ekologiczne,

- teatrzyki.

 VI. ZDROWIE i BEZPIECZEŃSTWO

Przedszkole rozwija umiejętności i nawyki dbania o własne bezpieczeństwo oraz promuje zachowania, które pozwalają spojrzeć na zdrowie, jako wartość.

 

Cele szczegółowe:

- kształtowanie świadomej i czynnej postawy w dążeniu do zachowania zdrowia,

- nabywanie właściwych nawyków higienicznych, żywieniowych i aktywności ruchowej,

-stwarzanie poczucia bezpieczeństwa własnego i innych, oraz życia w zgodzie ze środowiskiem naturalnym,

- angażowanie rodziców w działalność prozdrowotną przedszkola

- przestrzeganie zakazu nie oddalania się od grupy  czy z określonego miejsca

-  ustalenie zasad warunkujących bezpieczeństwo podczas pobytu w przedszkolu (sala, ogród przedszkolny) oraz na wycieczkach

-rozumienie zakazu brania do rąk nieznanych przedmiotów, produktów

- przestrzeganie zakazu spożywania produktów nieznanego pochodzenia (owoce, rośliny, grzyby, słodycze itp. otrzymywane od obcych);

-informowanie dorosłych o swoich dolegliwościach, złym samopoczuciu

- omówienie sposobu postępowania w razie złego samopoczucia, skaleczenia czy innej dolegliwości;

- znajomość swojego imienia, nazwiska  i adresu zamieszkania

- unikanie niebezpiecznych zabaw i zachowań

-zachowanie ostrożności w kontaktach z obcymi

- dostarczanie dzieciom wzorów zachowania (filmy edukacyjne, teatrzyki, pogadanki) – poznanie konsekwencji niebezpiecznych zabaw  i zachowań;

- poznanie i przestrzeganie  zasad ruchu drogowego dla pieszych

-  ustalenie jasnych zasad warunkujących bezpieczeństwo podczas pobytu w przedszkolu – przestrzeganie umów grupowych.

 

Formy realizacji:

- zajęcia edukacyjne z programów profilaktycznych,

- zajęcia edukacyjne w Miasteczku Komunikacyjnym,

- filmy edukacyjne dla dzieci nt. bezpieczeństwa,

- plakaty, literatura

- zabiegi higieniczne,

- spacery,

- wycieczki,

- spotkania z ludźmi związanymi zawodowo ze służbą zdrowia, z bezpieczeństwem

- teatrzyki,

-  konkursy.

 

SPODZIEWANE EFEKTY WOBEC:

DZIECI

1)     Przekazanie dzieciom najwyższych wartości:  miłości do Boga, ludzi i ojczyzny.

2)     Wychowanie pokolenia pełnego empatii i czułości w stosunku do innych.

3)     Szanują godność każdego człowieka , jego odmienność i indywidualność.

4)      Uwrażliwienie dzieci na krzywdę i potrzeby innych ludzi.

5)     Wykształcenie w dzieciach potrzeby poszanowania własności.

6)      Zawarcie przyjaźni przedszkolnych.

7)     Znają i cenią wartości moralne.

8)      Rozumieją konsekwencje kłamstwa.

9)      Potrafią żyć w społeczeństwie i dostosować zachowanie do przyjętych norm.

10) Dzieci znają swoje prawa i obowiązki.

11) Szanują przyrodę.

12) Rozumieją konieczność dbania o zdrowie.

13) Stosownie do wieku, znają ważniejsze tradycje, historię własnego regionu i Ojczyzny, wyrażają swoje uczucia patriotyczne poprzez śpiew pieśni patriotycznych, w rozmowie poprzez rysunek.

14) Dzieci rozumieją potrzebę stosowania się do zasad bezpieczeństwa.

 

RODZICÓW:

1. Uzyskują fachową pomoc pedagogiczną.
2. Otrzymują  obiektywną ocenę postępów i niepowodzeń dziecka.
3. Mogą mówić otwarcie o swoich spostrzeżeniach na temat pracy przedszkola.
4. Bezpośrednio rozmawiać z nauczycielem o trudnych sprawach wychowawczych.
5. Stworzenie okazji do czynnego uczestniczenia w życiu przedszkola.
6. Czynnie wspierają przedszkole w jego działaniach,
7. Chętnie współpracują z nauczycielami, oferują wszechstronna pomoc.
8. Są partnerami w tworzeniu klimatu działalności kształcąco – wychowawczej.

 

 

NAUCZYCIELI:

1. Aktywnie realizują zadania przedszkola określone w dokumentach wewnętrznych placówki.
2. Podejmują działania innowacyjne. Są aktywni i twórczy.
3. Tworzą i realizują autorskie programy dostosowane do potrzeb dziecka i placówki.
4. Współpracują z rodzicami i środowiskiem lokalnym.
5. Doskonalą swoją wiedzę i uzyskują nowe doświadczenia.
6. Wykorzystują twórcze i aktywne metody, promując nowatorski styl pracy.
7. Uzyskują  wyższe stopnie awansu zawodowego.
8. Pozyskują rodziców do efektywnych działań na rzecz przedszkola oraz poszukują sympatyków i partnerów przedszkola.
9. Monitorują efektywność własnej pracy.
10. Dzielą się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami.
11. Prowadzą obserwację pedagogiczną i diagnozują rozwój dziecka.
12. Dobierają metody wychowawcze i dydaktyczne, które wspomagają  indywidualny rozwój  dziecka.

 

Ewaluacja

1. Ewaluacji programu wychowawczego dokonuje się na półrocznej i rocznej radzie  pedagogicznej.

2. W ewaluacji uwzględnia się opinię wychowanków, rodziców, nauczycieli, pracowników  przedszkola, wytwory dzieci.

3. Sposoby ewaluacji:

a) analiza dokumentów:

-  Program wychowawczy,

-  Księga protokołów rady pedagogicznej,

-  arkusze obserwacji, dzienniki,

b) ankiety,

c) wytwory dzieci.

 

KRYTERIA SUKCESU I EWALUACJA

Miarą osiągnięcia celu programu wychowawczego będzie:

NASZ ABSOLWENT, KTÓRY:

• Kocha Boga, ludzi i ojczyznę
• Zna i korzysta z różnych form modlitwy i praktyk religijnych
• Śpiewa pieśni i piosenki religijne
• Aktywnie uczestniczy w nabożeństwach, Eucharystii
• Wraz z Rodzicami angażuje się w życie parafii
• Zna i kultywuje główne święta kościelne, tradycje rodzinne, lokalne, regionalne i narodowe
• Zna i w swoim zachowaniu stara się kierować takimi wartościami jak: wiara, miłość, przyjaźń, prostota, piękno, dobroć, wytrwałość, zaufanie, szczerość, prawdomówność, wdzięczność, cierpliwość, przebaczenie, szacunek, pogoda ducha, wzajemna usłużność
• Ma poczucie przynależności narodowej i regionalnej, zna i szanuje swoją ojczyznę, poznaje jej historię, kulturę i tradycje
• Dostrzega różnorodność postaw człowieka i właściwie ocenia postępowanie swoje i innych
• Stara się zmienić negatywne zachowania
• Zna i stosuje zwroty grzecznościowe
• Przestrzega ustalonych norm zachowania
• Rozumie potrzebę i posiada umiejętność kulturalnego zachowania się w otoczeniu bliższym (dom rodzinny, przedszkole) i dalszym (obiekty sakralne, kulturalne, i inne miejsca publiczne)
• Ma poczucie własnej wartości, wiary we własne siły, możliwości i umiejętności
• Potrafi nazywać, wyrażać i kontrolować swoje emocje
• Rozumie znaczenie dialogu w rozwiązywaniu sporów, potrafi argumentować swoje racje, oceny i odczucia
• Stara się przezwyciężać trudności, akceptować swoje niepowodzenia i cieszyć się sukcesami
• Umie funkcjonować w środowisku zgodnie z przyjętym powszechnie kanonem norm społecznych
• Rozumie konieczność przestrzegania zasad zgodnego współżycia ze światem przyrody, przejawia postawy proekologiczne
• Rozumie potrzebę stosowania profilaktyki prozdrowotnej
• Zna zasady bezpieczeństwa, potrafi unikać zagrożeń i radzić sobie trudnych sytuacjach
• Zna swoje prawa i obowiązki
• Rozumie swoje prawo do pomocy ze strony dorosłych w trudnych sytuacjach.