Program wychowawczy naszego przedszkola
PROGRAM WYCHOWAWCZY
KATOLICKIEGO PRZEDSZKOLA
IM. KS. PRYM. S. WYSZYŃSKIEGO
W SKAWINIE
Podstawy prawne, na których opiera się program:
Konstytucja RP, art.48, ust. 1, art. 22 ust. 2 pkt 2 lit. a i b ; art. 53, ust. 3 i 4, art. 72, ust. 1;
Ustawa o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 z późniejszymi zmianami;
Program wychowania i edukacji przedszkolnej „ Dziecko w swoim żywiole”
Statut Katolickiego Przedszkola w Skawinie
Koncepcja programu
Przyjęta w programie wychowawczym koncepcja pedagogiczna wywodzi się z nurtu personalistycznego wychowania i zakłada kształtowanie w młodym człowieku poczucia godności osobowej i tożsamości narodowej. Centrum wychowawczej koncepcji naszego Przedszkola jako Przedszkola Katolickiego stanowi Jezus Chrystus.
Dziecko jest wrażliwe na oznaki miłości; obraz Boga rozwija poprzez relacje z drugim człowiekiem. Religii uczy się nie tylko poprzez słowa, ale również w sposób pośredni – poprzez wspólne działanie, naukę form grzecznościowych, sposób rozwiązywania sytuacji konfliktowych. Wśród potrzeb uczuciowych małego dziecka ważne miejsce zajmuje potrzeba bezpieczeństwa. Odkrycie istnienia Bożej opieki jest dla niego radością i wzbudza w nim potrzebę modlitwy. Dzieci chcą się czuć bezpiecznie nie tylko w sferze fizycznej, chcą być ochraniane również prawem do indywidualności, chcą mieć prawo do sekretów, samodzielnych przemyśleń i spontanicznej aktywności.
Tutaj dziecko nie tylko będzie się bawić, zdobywać i doskonalić umiejętności, ale także bliżej pozna katolickie zasady.
Bardzo ważną kwestią pozostaje współpraca z Rodzicami, którą w naszym Przedszkolu kształtuje głównie zasada pomocniczości Przedszkola w wychowaniu wobec dzieci. To Rodzicom przysługuje, w sposób naturalny, prawo wychowania własnych dzieci. Przedszkole stanowi jedynie instytucjonalną formę pomocy rodzinie w tym ważnym aspekcie, jakim jest wychowanie.
Ponadto na zajęciach dużą wagę przykłada się do wychowania dzieci w duchu wiary, angażuje się też często Rodziców w zajęcia z maluchami (np. organizowane są specjalne spotkania lub pikniki). To sprawia, że Rodzice lepiej poznają inne maluchy, ich Rodziców – dzięki temu panuje bardziej domowa, wspólnotowa atmosfera.
Podstawowe założenia programu:
Zadania z zakresu nauczania i kształtowania umiejętności są wypełniane równolegle z zadaniami wychowania.
Każdy nauczyciel zobowiązany jest dbać o dobrą atmosferę wychowawczą Przedszkola, promować przyjęty w programie system wartości chrześcijańskich swoją podstawą oraz kierować się dobrem powierzonych mu dzieci.
Każdy pracownik Przedszkola jest wychowawcą i oddziałuje na dziecko swoją postawą i osobowością.
Przedszkole uznaje wychowanie domu rodzinnego jako priorytet w rozwoju dziecka i wspiera działalność wychowawczą rodziny.
Cała społeczność przedszkolna (dzieci, Rodzice, pracownicy Przedszkola) współpracuje ze sobą w atmosferze wzajemnego zrozumienia i szacunku.
Religijny wymiar wychowania wyraża się w praktyce w takim sposobie wychowania, w którym nie ideologia, a system wartości obiektywnych stanowią podstawę programu wychowawczego.
Główne cele wychowania przedszkolnego:
1) wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych im w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;
2) budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe;
3) kształtowanie u dzieci odporności emocjonalnej koniecznej do racjonalnego radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach, w tym także do łagodnego znoszenia stresów i porażek;
4) rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi;
5) stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych;
6) troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną; zachęcanie do uczestnictwa w zabawach i grach sportowych;
7) budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych;
8 wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne;
9) kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny, grupy rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej;
10) zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości i umiejętności, które są ważne w edukacji szkolnej.
W realizacji powyższych celów nauczyciele współpracują ze sobą oraz z całym środowiskiem przedszkolnym, głównie z Rodzicami.
Cele szczegółowe programu wychowawczego:
- rozbudzanie u dzieci, rodziców, personelu przedszkola, miłości do Boga, ludzi i ojczyzny,
- wzmacnianie u dzieci poczucia przynależności do parafii,
- oddziaływanie na chrześcijańską postawę rodziców,
- troska o wszechstronny rozwój wszystkich dzieci w wymiarze intelektualnym, emocjonalnym, społecznym i duchowym,
- przybliżanie dzieciom i rodzicom ewangelicznych nauk głoszonych przez Prym. S. Wyszyńskiego a w szczególności zasad „Społecznej Krucjaty Miłości”,
- przekazywanie dzieciom wartości uniwersalnych i ponadczasowych, takich jak piękno, dobro, prawda, miłość, pomoc, współczucie, przebaczenie…
- uczenie szacunku dla godności każdego człowieka, jego odmienności i indywidualności,
- dzieci znają swoje prawa i obowiązki,
- pomoc dzieciom w pozytywnym postrzeganiu siebie i rozumieniu otaczającego świata;
- rozbudzanie wiary dziecka we własne możliwości, skuteczność;
- pomoc w przeżywaniu sukcesu i radzeniu sobie z porażkami;
- wspomaganie działań dzieci w różnych dziedzinach aktywności;
- rozwijanie kreatywności, postaw twórczych, predyspozycji i zdolności;
- umożliwienie rodzicom uczestnictwa w codziennym życiu przedszkola: udział w Mszy św. , nabożeństwach, uroczystościach, imprezach okolicznościowych, zajęciach otwartych, spotkaniach adaptacyjno-integracyjnych dla dzieci i rodziców, wyjazdach rodzinnych
- rozwijanie miłości i zainteresowania własnym regionem, jego historią, ważniejszymi zabytkami, zwyczajami, kulturą i tradycjami;
- rozbudzanie patriotyzmu, miłości do Ojczyzny na wzór miłości ks. Kardynała S. Wyszyńskiego do Ojczyzny: poznawanie jej historii, symboli narodowych, nauka śpiewu hymnu państwowego, uczestniczenie w wydarzeniach patriotycznych,
- uwrażliwianie na problemy i potrzeby innych ludzi,
- zachęcanie do zawierania przyjaźni przedszkolnych,
- ukształtowanie u dzieci postawy zrozumienia stosowania się do zasad bezpieczeństwa,
- poznanie wartości moralnych,
- ukształtowanie postawy przestrzegania przyjętych norm społecznych,
- rozbudzenie u dzieci postawy zachwytu i szacunku do przyrody oraz kształtowanie postaw proekologicznych.
Zadania przedszkola jako środowiska wychowawczego:
- Opieka wychowawców i całego personelu przedszkola nad biologicznym i
psychologicznym rozwojem wychowanków,
- Stwarzanie przyjaznej i bezpiecznej atmosfery,
- Stwarzanie sytuacji pozwalających na przekazywanie wiary katolickiej, kształtowanie
chrześcijańskich postaw,
- Stwarzanie okazji do umacniania więzi z parafią,
- Stwarzanie okazji do przekazywania wartości uniwersalnych i wartości
wypływających z wiary katolickiej,
- Stwarzanie okazji do rozbudzania uczuć patriotycznych,
- Wskazywanie możliwości poznania samego siebie przez dzieci (określenie
własnych zainteresowań, uzdolnień, cenionych wartości i cech osobowości,
samoakceptacja),
- Uczenie podejmowania właściwych, samodzielnych wyborów,
- Skoordynowanie oddziaływań wychowawczych domu, przedszkola, grupy dziecięcej,
- Wyrabianie samodzielności i umiejętności działania na rzecz innych.
Zadania nauczyciela wychowującego:
- Poszanowanie godności wychowanka jako osoby; akceptowanie go, uznawanie jego praw; pozwalanie mu na wyrażanie w sposób wolny jego własnych myśli
- Przekazywanie zasad wiary katolickiej
- Kreowanie „okazji edukacyjnych”, czyli stwarzanie dziecku możliwości wyboru zadań, czasu ich realizacji, wyboru kolegów i środków materialnych
- Kształtowanie umiejętności współistnienia i współdziałania w grupie dziecięcej i społecznej poprzez wspólną zabawę, naukę, pracę i wybór właściwych form spędzania wolnego czasu
- Budowanie obrazu własnej osoby w oparciu o rzetelną samoocenę
- Zaszczepienie postaw pozytywnego i zrównoważonego reagowania w sytuacjach trudnych oraz właściwego sposobu wyrażania ocen i sądów aprobujących lub negujących różne zachowania swoje i innych osób
- Uczenie i wychowywanie własnym przykładem kulturalnego i moralnego życia oraz postępowania
- Zaszczepianie postaw patriotycznych.
DOBRY NAUCZYCIEL I WYCHOWAWCA TO KTOŚ, KTO:
W relacjach z wychowankami:
- jest przyjacielem dziecka, wspiera je w rozwoju
- swoją postawą świadczy o wierze katolickiej i miłości do Boga
- zna i przestrzega prawa dziecka
- jest otwarty na problemy dziecka i jego otoczenia
- jest kreatywny i empatyczny
- częściej stosuje nagrody niż kary
- zawsze dotrzymuje umów, przyrzeczeń, dochowuje tajemnic
- potrafi przyznać się do pomyłek i błędów
- okazuje uczucia patriotyczne.
W relacjach z rodzicami:
- wspomaga rodziców w realizacji ich funkcji wychowawczej
- pogłębia wiedzę rodziców – informując o osiągnięciach i ewentualnych trudnościach
dziecka
- wspólnie z rodzicami ustala tok postępowania i formy oddziaływań wychowawczych
- uznaje prawo głosu rodziców w ważnych sprawach dotyczących dziecka
- stwarza podstawy do budowania partnerstwa we współdziałaniu środowisk
wychowawczych dziecka
- zna warunki życia dziecka
- odznacza się kulturą osobistą i taktem pedagogicznym.
System nagród i kar
Dzieci potrzebują precyzyjnego określenia, co jest dozwolone, a czego nie wolno. Opracowując wspólnie z dziećmi Kodeks postępowania chcemy wspierać i motywować je do przestrzegania obowiązujących norm i zasad, jak również konsekwentnie je egzekwować. Skutecznym środkiem wychowawczym są nagrody i pochwały. Mają one wartość zachęcającą do pracy dla każdego człowieka, a tym bardziej dla dziecka. Uznanie i akceptacja wychowawcy mobilizują do dalszych wysiłków.
Stosowane w naszym przedszkolu formy nagradzania zachowań respektujących ustalone normy i zasady zachowania:
- pochwała wobec grupy
- pochwała indywidualna
- pochwała przed rodzicami
- wybór „Grzecznego Aniołka tygodnia lub dnia”
- atrakcyjna zabawa według pomysłu dziecka
- darzenie dziecka szczególnym zaufaniem np. zwiększając zakres jego samodzielności
- drobne nagrody rzeczowe, np. emblematy uznania
- obdarzenie pewnymi przywilejami na określony czas.
Nagradzamy za:
- stosowanie ustalonych umów i zasad
- wysiłek włożony w wykonywanie pracy, zadania
- wypełnienie podjętych obowiązków
- bezinteresowną pomoc innym
- stosowanie zasad ochrony przyrody
- aktywny udział w pracach grupy.
Po ustaleniu norm postępowania, ustalamy konsekwencje za brak podporządkowania się tym zasadom w przedszkolu.
Stosowane w naszym przedszkolu formy karania za niestosowanie się do ustalonych zasad:
- upomnienie słowne
- rozmowa – przedstawienie następstw zachowania (skłonienie dziecka do autorefleksji)
- wyrażenie przez nauczyciela smutku i niezadowolenia z powodu zachowania dziecka,
- odsunięcie na krótki czas od zabawy do kącika przemyśleń
- zastosowanie aktywności mającej na celu rozładowanie negatywnych emocji
- odebranie ewentualnych przywilejów na określony czas
- poinformowanie rodziców o przewinieniu
Kary stosujemy za:
- nieprzestrzeganie ustalonych norm i zasad współżycia w grupie i przedszkolu
- stwarzanie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu i zdrowiu własnemu i innych
- zachowania agresywne
- niszczenie wytworów pracy innych , ich własności
- celowe nie wywiązywanie się z podjętych obowiązków
OBSZARY ODDZIAŁYWANIA WYCHOWAWCZEGO:
I.KSZTAŁTOWANIE POSTAW CHRZEŚCIJAŃSKICH
Przedszkole wychowuje do wartości, wśród których nadrzędną wartością jest Bóg i Jego miłość do człowieka.
Cele szczegółowe:
- kształtowanie u dzieci takich wartości jak:
v miłość do Boga, człowieka i Ojczyzny,
v prawdomówność,
v dobro,
v piękno,
v godność,
v przebaczenie,
v przyjaźń,
v wdzięczność,
v cierpliwość,
v szacunek,
v wzajemna usłużność,
v rozwaga,
v patriotyzm,
v ekologia,
- kształtowanie poczucia godności dziecka bożego,
- przygotowanie do aktywnego uczestnictwa w życiu parafii,
- kształtowanie ducha modlitwy,
- zapoznanie z postacią patrona przedszkola ks. Prym. S. Wyszyńskiego oraz naukami głoszonymi przez Niego,
- kształtowanie szacunku do osób duchownych,
- rozmiłowanie w śpiewie pieśni i piosenek religijnych,
- zapoznanie z rokiem liturgicznym w kościele katolickim.
Formy realizacji:
- aktywny udział w Eucharystii, nabożeństwach, uroczystościach kościelnych
- katechezy z siostrą zakonną i ks. Proboszczem,
- uroczystości przedszkolne
- sytuacje edukacyjno- wychowawcze,
- kąciki religijne z zachowaniem roku liturgicznego,
- teatrzyki,
- kółko muzyczne
-akcje charytatywne
- lektura pisma Św. dla najmłodszych i książek o tematyce religijnej dla dzieci
- konkursy wewnątrzprzedszkolne i zewnętrzne
- uroczyste życzenia dla kapłanów i sióstr zakonnych z okazji świąt: ustanowienie kapłaństwa i święto Matki Bożej Niepokalanie Poczętej.
II. INTEGRACJA
Przedszkole jest miejscem przyjaznego przebywania dzieci o różnym stopniu rozwoju.
Cele szczegółowe:
- rozróżnianie pozytywnych i negatywnych form zachowania,
- akceptowanie drugiego człowieka,
- rozróżnianie dobra od zła,
- przestrzeganie kompromisu w zabawie,
- rozwiązywanie konfliktów,
- pomaganie niepełnosprawnym i innym,
- rozpoznawanie i nazywanie uczuć innych,
- stosowanie się do umów ustalonych w grupie (Kodeksu przedszkolaka),
- kształtowanie samodzielności,
- kształtowanie odporności emocjonalnej.
Formy realizacji:
- zabawy integracyjne, tematyczne, dydaktyczne, konstrukcyjne, ruchowe,
- rytmika,
- formy teatralne,
- literatura dla dzieci,
- wystawki prac dziecięcych,
- zajęcia otwarte,
- relaksacja.
III.OBYCZAJOWOŚĆ
Przedszkole pomaga dostrzegać wokół siebie wartości ważne dla społeczeństwa.
Cele szczegółowe:
- kształtowanie poczucia przynależności do grupy, rodziny oraz wypełnianie obowiązków na ich rzecz,
- dbanie o dobro własne i innych,
- odczuwanie więzi z przedszkolem, domem rodzinnym,
- używanie form grzecznościowych,
- kulturalne zachowywanie się w każdej sytuacji,
- rozróżnianie pozytywnych i negatywnych form zachowania,
- dostrzeganie odrębności innych i rozumienie ich potrzeb.
Formy realizacji:
- zajęcia edukacyjne,
- kronika przedszkolna,
- uroczystości,
- spotkania,
- konkursy,
- publikacje.
IV.REGIONALIZM, PATRIOTYZM
Przedszkole tworzy warunki sprzyjające uczestniczeniu dzieci w życiu rodziny, lokalnego środowiska oraz klimat miłości do małej i wielkiej ojczyzny.
Cele szczegółowe:
- wzmacnianie więzi emocjonalnej z rodziną,
- wzbudzanie uczuć patriotycznych, miłości do Ojczyzny
- ukazanie miłości Prymasa S. Wyszyńskiego do Ojczyzny, jako przykładu do naśladowania
- rozwijanie zainteresowania własną miejscowością i regionem,
- wzmacnianie poczucia przynależności narodowej, historycznej, kulturowej,
-poznanie narodowych symboli, barw i hymnu,
- uświadamianie oraz wpajanie szacunku dla kultury własnego narodu oraz jego dziedzictwa,
- kształtowanie postaw otwartych, tolerancyjnych, nastawionych na różnorodność i akceptację innych kultur i narodów,
- szanowanie praw człowieka.
Formy realizacji:
- zajęcia tematyczne,
- czytanie literatury, książek historycznych dla dzieci, legend,
Pogadanki z ks. Proboszczem nt. historyczne
- udział dzieci w uroczystościach z okazji świąt narodowych czy wydarzeń historycznych, udział w pogadanko- apelach przedszkolnych,
- spacery,
- wycieczki,
- spotkania z ciekawymi ludźmi,
- konkursy tematyczne,
- wystawy okolicznościowe,
- imprezy,
- kiermasze,
- uroczystości.
V. EKOLOGIA
Przedszkole uczy kochać i chronić otaczającą go przyrodę.
Cele szczegółowe:
- kształtowanie opiekuńczej postawy dzieci wobec istot żywych i środowiska naturalnego,
- ukazywanie walorów estetycznych przyrody i budzenie potrzeby zachowania jej piękna,
- kształtowanie u dzieci poczucia odpowiedzialności za stan środowiska w swoim otoczeniu,
- zachęcanie dzieci i ich rodziców do podejmowania konkretnych działań na rzecz przyrody ojczystej.
Formy realizacji:
- wycieczki,
- spacery,
- konkursy,
- prace porządkowe,
- prace hodowlane,
- doświadczenia,
- obserwacje przyrodnicze,
- eksperymenty,
- akcje ekologiczne,
- teatrzyki.
VI. ZDROWIE i BEZPIECZEŃSTWO
Przedszkole rozwija umiejętności i nawyki dbania o własne bezpieczeństwo oraz promuje zachowania, które pozwalają spojrzeć na zdrowie, jako wartość.
Cele szczegółowe:
- kształtowanie świadomej i czynnej postawy w dążeniu do zachowania zdrowia,
- nabywanie właściwych nawyków higienicznych, żywieniowych i aktywności ruchowej,
-stwarzanie poczucia bezpieczeństwa własnego i innych, oraz życia w zgodzie ze środowiskiem naturalnym,
- angażowanie rodziców w działalność prozdrowotną przedszkola
- przestrzeganie zakazu nie oddalania się od grupy czy z określonego miejsca
- ustalenie zasad warunkujących bezpieczeństwo podczas pobytu w przedszkolu (sala, ogród przedszkolny) oraz na wycieczkach
-rozumienie zakazu brania do rąk nieznanych przedmiotów, produktów
- przestrzeganie zakazu spożywania produktów nieznanego pochodzenia (owoce, rośliny, grzyby, słodycze itp. otrzymywane od obcych);
-informowanie dorosłych o swoich dolegliwościach, złym samopoczuciu
- omówienie sposobu postępowania w razie złego samopoczucia, skaleczenia czy innej dolegliwości;
- znajomość swojego imienia, nazwiska i adresu zamieszkania
- unikanie niebezpiecznych zabaw i zachowań
-zachowanie ostrożności w kontaktach z obcymi
- dostarczanie dzieciom wzorów zachowania (filmy edukacyjne, teatrzyki, pogadanki) – poznanie konsekwencji niebezpiecznych zabaw i zachowań;
- poznanie i przestrzeganie zasad ruchu drogowego dla pieszych
- ustalenie jasnych zasad warunkujących bezpieczeństwo podczas pobytu w przedszkolu – przestrzeganie umów grupowych.
Formy realizacji:
- zajęcia edukacyjne z programów profilaktycznych,
- zajęcia edukacyjne w Miasteczku Komunikacyjnym,
- filmy edukacyjne dla dzieci nt. bezpieczeństwa,
- plakaty, literatura
- zabiegi higieniczne,
- spacery,
- wycieczki,
- spotkania z ludźmi związanymi zawodowo ze służbą zdrowia, z bezpieczeństwem
- teatrzyki,
- konkursy.
SPODZIEWANE EFEKTY WOBEC:
DZIECI
1) Przekazanie dzieciom najwyższych wartości: miłości do Boga, ludzi i ojczyzny.
2) Wychowanie pokolenia pełnego empatii i czułości w stosunku do innych.
3) Szanują godność każdego człowieka , jego odmienność i indywidualność.
4) Uwrażliwienie dzieci na krzywdę i potrzeby innych ludzi.
5) Wykształcenie w dzieciach potrzeby poszanowania własności.
6) Zawarcie przyjaźni przedszkolnych.
7) Znają i cenią wartości moralne.
8) Rozumieją konsekwencje kłamstwa.
9) Potrafią żyć w społeczeństwie i dostosować zachowanie do przyjętych norm.
10) Dzieci znają swoje prawa i obowiązki.
11) Szanują przyrodę.
12) Rozumieją konieczność dbania o zdrowie.
13) Stosownie do wieku, znają ważniejsze tradycje, historię własnego regionu i Ojczyzny, wyrażają swoje uczucia patriotyczne poprzez śpiew pieśni patriotycznych, w rozmowie poprzez rysunek.
14) Dzieci rozumieją potrzebę stosowania się do zasad bezpieczeństwa.
RODZICÓW:
- Uzyskują fachową pomoc pedagogiczną.
- Otrzymują obiektywną ocenę postępów i niepowodzeń dziecka.
- Mogą mówić otwarcie o swoich spostrzeżeniach na temat pracy przedszkola.
- Bezpośrednio rozmawiać z nauczycielem o trudnych sprawach wychowawczych.
- Stworzenie okazji do czynnego uczestniczenia w życiu przedszkola.
- Czynnie wspierają przedszkole w jego działaniach,
- Chętnie współpracują z nauczycielami, oferują wszechstronna pomoc.
- Są partnerami w tworzeniu klimatu działalności kształcąco – wychowawczej.
NAUCZYCIELI:
- Aktywnie realizują zadania przedszkola określone w dokumentach wewnętrznych placówki.
- Podejmują działania innowacyjne. Są aktywni i twórczy.
- Tworzą i realizują autorskie programy dostosowane do potrzeb dziecka i placówki.
- Współpracują z rodzicami i środowiskiem lokalnym.
- Doskonalą swoją wiedzę i uzyskują nowe doświadczenia.
- Wykorzystują twórcze i aktywne metody, promując nowatorski styl pracy.
- Uzyskują wyższe stopnie awansu zawodowego.
- Pozyskują rodziców do efektywnych działań na rzecz przedszkola oraz poszukują sympatyków i partnerów przedszkola.
- Monitorują efektywność własnej pracy.
- Dzielą się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami.
- Prowadzą obserwację pedagogiczną i diagnozują rozwój dziecka.
- Dobierają metody wychowawcze i dydaktyczne, które wspomagają indywidualny rozwój dziecka.
Ewaluacja
1. Ewaluacji programu wychowawczego dokonuje się na półrocznej i rocznej radzie pedagogicznej.
2. W ewaluacji uwzględnia się opinię wychowanków, rodziców, nauczycieli, pracowników przedszkola, wytwory dzieci.
3. Sposoby ewaluacji:
a) analiza dokumentów:
- Program wychowawczy,
- Księga protokołów rady pedagogicznej,
- arkusze obserwacji, dzienniki,
b) ankiety,
c) wytwory dzieci.
KRYTERIA SUKCESU I EWALUACJA
Miarą osiągnięcia celu programu wychowawczego będzie:
NASZ ABSOLWENT, KTÓRY:
- Kocha Boga, ludzi i ojczyznę
- Zna i korzysta z różnych form modlitwy i praktyk religijnych
- Śpiewa pieśni i piosenki religijne
- Aktywnie uczestniczy w nabożeństwach, Eucharystii
- Wraz z Rodzicami angażuje się w życie parafii
- Zna i kultywuje główne święta kościelne, tradycje rodzinne, lokalne, regionalne i narodowe
- Zna i w swoim zachowaniu stara się kierować takimi wartościami jak: wiara, miłość, przyjaźń, prostota, piękno, dobroć, wytrwałość, zaufanie, szczerość, prawdomówność, wdzięczność, cierpliwość, przebaczenie, szacunek, pogoda ducha, wzajemna usłużność
- Ma poczucie przynależności narodowej i regionalnej, zna i szanuje swoją ojczyznę, poznaje jej historię, kulturę i tradycje
- Dostrzega różnorodność postaw człowieka i właściwie ocenia postępowanie swoje i innych
- Stara się zmienić negatywne zachowania
- Zna i stosuje zwroty grzecznościowe
- Przestrzega ustalonych norm zachowania
- Rozumie potrzebę i posiada umiejętność kulturalnego zachowania się w otoczeniu bliższym (dom rodzinny, przedszkole) i dalszym (obiekty sakralne, kulturalne, i inne miejsca publiczne)
- Ma poczucie własnej wartości, wiary we własne siły, możliwości i umiejętności
- Potrafi nazywać, wyrażać i kontrolować swoje emocje
- Rozumie znaczenie dialogu w rozwiązywaniu sporów, potrafi argumentować swoje racje, oceny i odczucia
- Stara się przezwyciężać trudności, akceptować swoje niepowodzenia i cieszyć się sukcesami
- Umie funkcjonować w środowisku zgodnie z przyjętym powszechnie kanonem norm społecznych
- Rozumie konieczność przestrzegania zasad zgodnego współżycia ze światem przyrody, przejawia postawy proekologiczne
- Rozumie potrzebę stosowania profilaktyki prozdrowotnej
- Zna zasady bezpieczeństwa, potrafi unikać zagrożeń i radzić sobie trudnych sytuacjach
- Zna swoje prawa i obowiązki
- Rozumie swoje prawo do pomocy ze strony dorosłych w trudnych sytuacjach.